Zamiast przemyślanej reformy – doraźne działania. Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy skrytykował propozycje Ministerstwa Zdrowia dotyczące limitów wynagrodzeń dla lekarzy kontraktowych. Według OZZL to nie tylko próba przerzucenia odpowiedzialności za kryzys na medyków, ale także realne zagrożenie dla pacjentów i stabilności systemu.
Z tego artykułu dowiesz się…
- Dlaczego OZZL sprzeciwia się limitom wynagrodzeń dla lekarzy kontraktowych.
- Jakie konsekwencje dla pacjentów i szpitali może mieć nowa polityka Ministerstwa Zdrowia.
- Jakie konkretne działania naprawcze postuluje OZZL w kontekście systemowej reformy.
- Dlaczego finansowanie ochrony zdrowia w Polsce nadal jest poniżej średniej OECD.
Reforma bez fundamentów? Krytyka OZZL wobec propozycji MZ
W opublikowanym stanowisku Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy ocenia, że polski system ochrony zdrowia od lat funkcjonuje w stanie permanentnego kryzysu. Braki kadrowe, niedofinansowanie i chaos organizacyjny są wynikiem braku długofalowej strategii, która odpowiadałaby na realne potrzeby zdrowotne społeczeństwa. Zamiast tego – jak czytamy w informacji – rządzący decydują się na „kosmetyczne łatanie struktury, która od dawna wymaga wzmocnienia fundamentów”.
W ocenie związku najnowsze propozycje resortu takie jak limitowanie wynagrodzeń lekarzy na kontraktach czy ograniczenia w formach zatrudnienia nie stanowią rozwiązania problemu, lecz jego eskalację.
OZZL: Limity płac to ograniczenie świadczeń
Ministerstwo Zdrowia planuje wprowadzenie górnych limitów wynagrodzeń dla lekarzy zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych. Projekt zakłada, że maksymalna stawka godzinowa wynosić będzie 1/20 minimalnego wynagrodzenia – co w przeliczeniu daje około 36,5 tys. zł miesięcznie na etat, z możliwością podwyżki do 48 tys. zł w wyjątkowych sytuacjach.
OZZL przestrzega, że takie limity uderzą nie tylko w lekarzy, ale przede wszystkim w pacjentów. W wielu placówkach to właśnie lekarze kontraktowi często na prośbę dyrekcji uzupełniają grafiki dyżurowe i realizują dodatkowe świadczenia. Ich odejście lub ograniczenie czasu pracy może skutkować jeszcze dłuższymi kolejkami i niższą dostępnością usług.
Limit wynagrodzeń dla lekarzy to w istocie limit świadczeń dla pacjentów – a to jest niedopuszczalne – podkreśla OZZL.
Lekarze nie są winni – źródłem problemu jest system
Jak zaznacza przewodnicząca OZZL, Grażyna Cebula-Kubat, to nie lekarze odpowiadają za źle wycenione procedury, niedoszacowane ryczałty i zbyt niski poziom finansowania ochrony zdrowia.
– Lekarzy w ostatnich latach było zbyt mało. Dane pokazują, że w Europie brakuje 1,2 mln lekarzy i pielęgniarek, dlatego medycy powinni mieć godne warunki pracy i płacy, aby nie odchodzili z publicznego systemu ochrony zdrowia – podkreśla Cebula-Kubat.
Związek przypomina również, że to właśnie dyrektorzy szpitali – szczególnie po 2008 roku – zachęcali lekarzy do przechodzenia na kontrakty, bo było to finansowo korzystniejsze dla placówek. Dziś ci sami lekarze stają się celem regulacji, które – według OZZL – jeszcze bardziej rozchwiają system.
Urealnienie wycen jako warunek naprawy
Jednym z głównych źródeł chaosu – według związku – są błędne wyceny świadczeń zdrowotnych. Obecny system premiuje procedury opłacalne ekonomicznie, a niekoniecznie te, które są najbardziej potrzebne pacjentom. OZZL apeluje o gruntowną rewizję wycen przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, uwzględniającą rzeczywiste koszty personelu, materiałów i sprzętu.
Nieprawidłowe taryfikacje – jak czytamy – budują fałszywy obraz lekarzy jako „nadmiernie zarabiających”, podczas gdy w rzeczywistości wiele procedur jest całkowicie nieopłacalnych.
Ryzyko kontraktów to temat tabu
Związek zwraca uwagę, że publiczna debata na temat kontraktów medycznych koncentruje się głównie na kwotach wynagrodzeń, pomijając całkowicie ryzyka związane z tą formą zatrudnienia. Lekarze pracujący na kontraktach nie mają zabezpieczenia socjalnego, urlopu ani gwarancji wypłaty – nawet gdy szpital boryka się z trudnościami finansowymi. Tymczasem od niezapłaconych kwot muszą odprowadzać podatki. Dla wielu medyków kontrakt to nie przywilej, a konieczność – wymuszona przez realia systemowe.
Finansowanie ochrony zdrowia w Polsce nadal poniżej średniej OECD
Według OZZL, Polska od lat przeznacza na ochronę zdrowia o 3–4% PKB mniej niż wynosi średnia krajów OECD. Zamiast szukać oszczędności w ograniczaniu wynagrodzeń medyków, rząd powinien zwiększyć publiczne wydatki na zdrowie do poziomu 8% PKB i urealnić wyceny świadczeń.
Organizacja wskazuje też na problem systemu składek – malejąca liczba aktywnych zawodowo płatników i rosnące obciążenie demograficzne (seniorzy z wielochorobowością) wymagają pilnej reformy mechanizmów finansowania.
OZZL: Zacznijmy od realnych podstaw
Na zakończenie OZZL ponawia apel o realną reformę ochrony zdrowia, która obejmowałaby:
- analizę potrzeb zdrowotnych i stworzenie map świadczeń w regionach,
- koordynację opieki na poziomie POZ, AOS i szpitali,
- urealnienie wycen i zwiększenie finansowania,
- reformę systemu ubezpieczeń,
- oraz stworzenie warunków zatrzymujących lekarzy w sektorze publicznym.
Reforma – jak podkreśla związek – nie może polegać na „administracyjnym ograniczaniu wynagrodzeń” ani przerzucaniu odpowiedzialności za błędy systemowe na lekarzy.
Główne wnioski
- OZZL krytykuje propozycje Ministerstwa Zdrowia, wskazując, że limity wynagrodzeń lekarzy uderzą bezpośrednio w pacjentów i jakość świadczeń.
- Zdaniem związku problemem nie są lekarze, ale źle wycenione procedury, niedoszacowane ryczałty i zbyt niskie wydatki publiczne na zdrowie.
- OZZL ostrzega przed odejściem lekarzy z sektora publicznego w razie wdrożenia ograniczeń – co przełoży się na większe braki kadrowe i dostępność usług.
- Reforma ochrony zdrowia powinna zacząć się od analizy potrzeb zdrowotnych, urealnienia wycen i zwiększenia finansowania.
Źródło:
- https://ozzl.org.pl/aktualnosci/reforma-tak-limity-nie/
