Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest jednym z najczęściej diagnozowanych schorzeń układu oddechowego, dotykającym milionów pacjentów na całym świecie. Choć diagnostyka opiera się na prostych narzędziach, takich jak spirometria, jej prawidłowe wykonanie i interpretacja wyników wymagają precyzji oraz znajomości aktualnych wytycznych. Jak wskazuje komitet naukowy GOLD, odpowiednie podejście do prób rozkurczowych może poprawić skuteczność diagnostyki.
Wytyczne GOLD w 2024: dlaczego są tak ważne?
Eksperci GOLD w najnowszych wytycznych opublikowanych w „European Respiratory Journal” podkreślili znaczenie dokładnego procesu diagnostycznego POChP. W Polsce, gdzie liczba przypadków POChP stale rośnie, prawidłowa diagnoza jest kluczowa dla szybkiego wdrożenia leczenia i poprawy jakości życia pacjentów.
Rola spirometrii w diagnostyce POChP
Spirometria pozostaje podstawowym narzędziem diagnostycznym w przypadku POChP. Wartość wskaźnika FEV1/FVC poniżej 0,7 po podaniu leku rozszerzającego oskrzela jest podstawowym kryterium diagnostycznym. Jednak eksperci zwracają uwagę, że brak prób rozkurczowych może prowadzić do błędnych wyników – zarówno fałszywie dodatnich, jak i fałszywie ujemnych.
Próba rozkurczowa: dlaczego jest niezbędna?
Komitet GOLD, analizując badania kohortowe, wskazał na różnice w wynikach spirometrii przed i po próbie rozkurczowej. Zauważono, że:
- U pacjentów reagujących objętościowo: Próba rozkurczowa powoduje znaczną poprawę FVC, co zmienia wskaźnik FEV1/FVC z powyżej 0,7 na poniżej 0,7.
- U pacjentów reagujących na przepływ: Zwiększenie FEV1 w stosunku do FVC może powodować odwrotną sytuację, gdzie FEV1/FVC wzrasta powyżej 0,7.
Eksperci rekomendują wykonywanie prób rozkurczowych jako elementu potwierdzającego rozpoznanie, co pozwala uniknąć błędów diagnostycznych i poprawić efektywność leczenia.
Jak zastosować nowe wytyczne w praktyce?
Według zaleceń GOLD, w celu uniknięcia błędów diagnostycznych należy:
- Wykonywać spirometrię bez próby rozkurczowej w celu wykluczenia POChP.
- Powtórzyć badanie z próbą rozkurczową, aby potwierdzić diagnozę.
- W przypadku wyników bliskich wartości progowej konieczne jest ponowne badanie dla ostatecznego potwierdzenia.
Takie podejście pozwala na identyfikację pacjentów reagujących na leczenie bronchodylatacyjne, jednocześnie minimalizując ryzyko nadmiernej diagnostyki POChP.
Źródło:
- publications.ersnet.org
