Zespół naukowców z Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium opublikował wyniki przełomowego badania, które może zmienić nasze podejście do diagnostyki i leczenia stwardnienia rozsianego (SM). Wyniki analiz wskazują na związek pomiędzy składem mikrobiomu jelitowego, a ryzykiem rozwoju tej choroby autoimmunologicznej. Identyfikacja dwóch konkretnych bakterii może stanowić początek nowego kierunku w medycynie personalizowanej i mikrobiologicznej terapii SM.
Z tego artykułu dowiesz się…
- Jakie bakterie jelitowe mogą mieć związek z rozwojem stwardnienia rozsianego.
- Jakie podejście badawcze zastosowano, by wykluczyć wpływ czynników genetycznych.
- Dlaczego mikrobiom jelitowy może być nowym celem terapii SM.
- Co wykazały eksperymenty z udziałem myszy laboratoryjnych.
Eisenbergiella tayi i Lachnoclostridium – możliwi sprawcy choroby
W centrum uwagi badaczy znalazły się dwa szczepy bakterii jelitowych: Eisenbergiella tayi oraz Lachnoclostridium, należące do rodziny Lachnospiraceae. Zidentyfikowano je jako bardziej powszechne u osób chorujących na stwardnienie rozsiane.
Prawdopodobnie aktywnymi organizmami okazały się Eisenbergiella tayi oraz Lachnoclostridium, przedstawiciele rodziny Lachnospiraceae – piszą autorzy badania.
Choć wcześniej zauważano różnice w mikrobiomie jelitowym pacjentów z SM, dopiero teraz udało się wskazać konkretne szczepy mogące odgrywać kluczową rolę w rozwoju choroby.
Bliźnięta jednojajowe kluczem do eliminacji czynników genetycznych
Badanie objęło 81 par bliźniąt jednojajowych, z których tylko jedno z rodzeństwa chorowało na SM. Dzięki temu naukowcy mogli skutecznie kontrolować wpływ czynników genetycznych i skupić się na środowiskowych i mikrobiologicznych różnicach.
Analiza wykazała, że u chorych bliźniaków występowały wyraźne różnice w liczebności 51 typów bakterii jelitowych, a szczególną uwagę zwrócono na E. tayi i Lachnoclostridium.
Modele zwierzęce potwierdzają: mikrobiom może wpływać na rozwój SM
Aby potwierdzić rolę wytypowanych bakterii, naukowcy przenieśli mikroflorę jelitową z bliźniaków do myszy genetycznie zmodyfikowanych pod kątem podatności na SM. Wynik? Myszy, które rozwinęły objawy choroby, posiadały mikrobiom zawierający wspomniane szczepy bakterii.
Nasze wyniki pozwoliły zidentyfikować bakterie potencjalnie sprzyjające rozwojowi chorób, pobrane z jelita krętego bliźniaków chorych na stwardnienie rozsiane – podsumowują badacze.
Odkrycie mikroorganizmów powiązanych z patogenezą SM otwiera nowe perspektywy terapeutyczne. Choć badanie ma swoje ograniczenia (m.in. eksperymenty prowadzone na modelach zwierzęcych), jego wyniki stanowią solidną podstawę do dalszych prac.
Wyniki te potwierdzają nasze wnioski, że bakterie te mogą odgrywać kluczową rolę jako środowiskowe czynniki wyzwalające stwardnienie rozsiane u ludzi, aczkolwiek w celu poszerzenia naszych obecnych ustaleń konieczne będą dalsze badania – czytamy w publikacji w PNAS.
👉 Wyniki oraz opis badań znajdziesz pod TYM LINKIEM
Główne wnioski
- Eisenbergiella tayi i Lachnoclostridium są częściej obecne w jelitach pacjentów z SM i mogą odgrywać rolę w rozwoju choroby.
- Badania przeprowadzone na bliźniętach jednojajowych pozwoliły wyeliminować czynniki genetyczne, wskazując mikrobiom jako możliwy czynnik wyzwalający SM.
- Eksperymenty na myszach potwierdziły, że przeniesienie mikroflory od chorych może prowadzić do wystąpienia objawów choroby.
- Nowe odkrycia mogą stanowić podstawę do opracowania terapii ukierunkowanych na modyfikację mikroflory jelitowej.
Źródło:
- Yale School of Medicine
- Science Alert
