Ministerstwo Zdrowia przekazało do konsultacji publicznych projekt rozporządzenia określającego szczegółowe kryteria kwalifikacji placówek do Krajowej Sieci Kardiologicznej (KSK). To jeden z najważniejszych dokumentów wykonawczych do ustawy z 9 maja 2025 r. o KSK. Nowe przepisy mają uporządkować system opieki kardiologicznej i przypisać ośrodkom konkretne role w zależności od ich potencjału i zakresu świadczeń.
Z tego artykułu dowiesz się…
- Jakie są trzy poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej w ramach KSK.
- Jakie kryteria kwalifikacji musi spełnić placówka, by znaleźć się w sieci.
- Jakie ułatwienia przewidziano przy pierwszej kwalifikacji placówek.
- W jaki sposób projekt wspiera ambulatoria i leczenie poza szpitalem.
Trzy poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej
Projektowane rozporządzenie określa warunki, jakie muszą spełniać podmioty lecznicze, by znaleźć się na odpowiednim poziomie Krajowej Sieci Kardiologicznej – od I do III.
- Poziom I (OK I) – obejmuje zarówno poradnie specjalistyczne, jak i szpitale bez oddziału kardiologii, realizujące podstawową diagnostykę i leczenie chorób serca. Ośrodki te mają zapewniać ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne oraz – jeśli to możliwe – stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w zakresie opieki kardiologicznej.
- Poziom II (OK II) – zakłada obecność oddziału kardiologii oraz zapewnienie dostępu do pracowni hemodynamiki, rehabilitacji i SOR-u lub izby przyjęć. Ośrodki te mają realizować kompleksową diagnostykę kardiologiczną oraz leczenie szpitalne, a także zapewniać koordynację i ciągłość opieki, w tym dostęp do rehabilitacji kardiologicznej (zarówno dziennej, jak i stacjonarnej).
- Poziom III (OK III) – dedykowany ośrodkom prowadzącym także leczenie kardiochirurgiczne oraz leczenie interdyscyplinarne. Ośrodki te mają realizować pełen zakres świadczeń kardiologicznych, w tym leczenie w oddziale kardiologii, kardiochirurgii, intensywnej terapii, a także w oddziałach chorób wewnętrznych, neurologii lub chirurgii naczyniowej. Dodatkowo, muszą zapewniać dostęp do pracowni elektrofizjologii, hemodynamiki, radiologii zabiegowej oraz rehabilitacji kardiologicznej.
Zgodnie z projektem, ośrodki I poziomu będą miały kluczową rolę w przesunięciu ciężaru opieki na poziom ambulatoryjny, zgodnie z koncepcją odwracania piramidy świadczeń.
Kryteria kwalifikacji – personel, organizacja, zakres świadczeń
Podstawowe kryteria kwalifikacyjne do poziomu zabezpieczenia obejmują:
- liczebność i kwalifikacje personelu medycznego,
- dostępność wyspecjalizowanych komórek organizacyjnych (oddziały, pracownie),
- sposób organizacji udzielania świadczeń i rodzaje procedur,
- obecność SOR/izby przyjęć (wymagana dla poziomów II i III),
- funkcjonowanie poradni kardiologicznej (wymóg dla II i III poziomu).
Projekt zakłada, że przy pierwszej kwalifikacji – w celu ułatwienia wdrożenia – niektóre kryteria nie będą brane pod uwagę, m.in. w zakresie personelu czy komórek organizacyjnych. Dotyczy to wybranych pozycji w załączniku, głównie dla poziomu II i III.
Ośrodki doskonałości z ułatwieniami
Dla podmiotów spełniających kryteria tzw. Centrum Doskonałości Kardiologicznej, projekt przewiduje dalsze odstępstwa od wymagań – m.in. w zakresie organizacji świadczeń. To otwiera drogę najlepszym placówkom do szybszego wejścia do KSK na wyższych poziomach, nawet jeśli nie wszystkie warunki formalne są jeszcze spełnione.
Przewidziano okres przejściowy
Z danych NFZ i RPWDL wynika, że nie wszystkie szpitale z oddziałami kardiologicznymi spełniają wymogi dla OK II i OK III. Dlatego ustawa przewiduje 3-letni okres na dostosowanie się do nowych kryteriów. W tym czasie ośrodki będą mogły uzupełniać brakujące elementy – np. poradnie, pracownie, dostęp do rehabilitacji.
W projekcie zapisano też, że przy pierwszej kwalifikacji nie będzie wymagane funkcjonowanie poradni kardiologicznej (OK II) ani izby przyjęć/SOR (OK II i III). Ma to ułatwić przejście przez proces kwalifikacyjny i nie blokować placówek gotowych do rozwoju.
Podstawowa rola ambulatoriów
Ministerstwo podkreśla, że ośrodki I poziomu mają być fundamentem KSK – obejmą podstawową diagnostykę i leczenie, zarówno w poradniach, jak i oddziałach bez wyspecjalizowanego profilu kardiologicznego. Ma to wzmocnić ambulatorium jako pierwszy kontakt z systemem i odciążyć szpitale.
Główne wnioski
- Projekt rozporządzenia określa trzy poziomy zabezpieczenia w Krajowej Sieci Kardiologicznej – OK I, OK II i OK III – w zależności od potencjału placówki.
- W pierwszym etapie kwalifikacji ośrodków pominięto część wymagań dotyczących m.in. poradni, izby przyjęć i personelu, by ułatwić wdrożenie reformy.
- Ośrodki poziomu I mają realizować podstawową diagnostykę i leczenie, OK II – pełną diagnostykę, leczenie i rehabilitację, a OK III – także kardiochirurgię i opiekę interdyscyplinarną.
- Konsultacje publiczne projektu rozporządzenia już trwają; wejście w życie planowane jest po 14 dniach od ogłoszenia.
Źródło:
- RCL
